Twee tegen ......een.
17 februari 2017 - Walvis Bay, Namibië
Vandaag weer vroeg uit de veren want we worden opgehaald voor een bootspeurtocht met Ocean Adventures naar dolfijnen, maanvissen, zeehonden en pelikanen.
Bij de steiger staan we een beetje verdwaasd tussen veel luidruchtige mensen uit ons buurland Duitsland, die gelu.....op een andere boot zijn ingedeeld.
Kort nadat de trossen zijn losgegooid krijgen we al bezoek aan boord van Opa zeehond die om zijn dagelijkse portie haring komt en als je het aandurft mag je hem een haring in de bek gooien of uit de deze uit de hand laten eten. Mart en Hennie kiezen voor het laatste en vanaf mijn plaats zie ik ze met een angstig gezicht hun vingers nog natellen. Even later zien we een mij bekende zeehond van vorig jaar achter de boot aan zwemmen want die wil ook wel een harinkie zonder uitjes, maar een ieder is te druk bezig met het voederen van de pelikanen. Via duizenden zeehonden met jonkies op de zandbank varen we verder. De kapitein moet hartelijk lachen om onze zeehondencreche. Waar is dat nou voor nodig als je hier meer dan 3 miljoen van die beesten hebt.
Daarna op zoek naar de dolfijnen maar die laten alleen hun rugvin zien dus gaan we maar over op de aan ons geserveerde oesters met champagne met diverse andere hapjes.
Op de terug weg doen we een wedstrijdje twee tegen een oftewel twee motoren van 175 pk tegen een zeehond die een haring wil, twee brullende motoren die goed zijn voor 350 pk tegen een zeehond, die schijnbaar zonder veel moeite en niet zichtbare bewegingen van zijn lijf ons volgt, kan zelfs in deze tweestrijd nog een haring opeten en weer op ons inlopen. Voor mij het hoogtepunt van deze trip.
Terug naar de camping voor een biertje en bijkomen van onze belevenissen van deze dag. De dag eindigen we met gebakken gamba, s /gebakken aardappelen met kabeljauw en peultjes en een lekker Afrikaans wijntje.
Tot horens maar weer.
Bij de steiger staan we een beetje verdwaasd tussen veel luidruchtige mensen uit ons buurland Duitsland, die gelu.....op een andere boot zijn ingedeeld.
Kort nadat de trossen zijn losgegooid krijgen we al bezoek aan boord van Opa zeehond die om zijn dagelijkse portie haring komt en als je het aandurft mag je hem een haring in de bek gooien of uit de deze uit de hand laten eten. Mart en Hennie kiezen voor het laatste en vanaf mijn plaats zie ik ze met een angstig gezicht hun vingers nog natellen. Even later zien we een mij bekende zeehond van vorig jaar achter de boot aan zwemmen want die wil ook wel een harinkie zonder uitjes, maar een ieder is te druk bezig met het voederen van de pelikanen. Via duizenden zeehonden met jonkies op de zandbank varen we verder. De kapitein moet hartelijk lachen om onze zeehondencreche. Waar is dat nou voor nodig als je hier meer dan 3 miljoen van die beesten hebt.
Daarna op zoek naar de dolfijnen maar die laten alleen hun rugvin zien dus gaan we maar over op de aan ons geserveerde oesters met champagne met diverse andere hapjes.
Op de terug weg doen we een wedstrijdje twee tegen een oftewel twee motoren van 175 pk tegen een zeehond die een haring wil, twee brullende motoren die goed zijn voor 350 pk tegen een zeehond, die schijnbaar zonder veel moeite en niet zichtbare bewegingen van zijn lijf ons volgt, kan zelfs in deze tweestrijd nog een haring opeten en weer op ons inlopen. Voor mij het hoogtepunt van deze trip.
Terug naar de camping voor een biertje en bijkomen van onze belevenissen van deze dag. De dag eindigen we met gebakken gamba, s /gebakken aardappelen met kabeljauw en peultjes en een lekker Afrikaans wijntje.
Tot horens maar weer.
Genieten jullie maar verder en blijf uit de buurt van kookpotten.
Groeten,
Arnold en Ellen