op pad met een machtige machine

Vanmorgen hebben we bij Safari Car Rental de autos opgehaald. Ellen de eigenaresse komt uit Belgie en stond ons hartelijk te woord. Ze was blij om Wim en Jose weer te zien. Het bedrijf was in 2 jaar uitgegroeid van 18 naar 36 auto's. Een uur lang uitleg met als belangrijkste opmerking dat je op gravelwegen niet harder mag dan 80 km/h. Links rijdend probeerden we door Windhoek te komen naar de C26. Dat is in het begin best wel link, al die auto's die zo vreemd over de weg rijden. Na 10 km moesten we stoppen bij een politiepost, midden in de rimboe. De agente vroeg waar we heen gingen en slenterde lusteloos rond de auto. Uiteindelijk een goedkeurend knikje en rijden maar. Op naar Walvisbaai, zo'n 350 km gravelweg verder. Eerst over de Gamsbergpas en de Kuisebpas door een afwisselend heuvelachtig landschap. Daarna door de bijna vlakke Namibwoestijn. Toch zat er een heuvel in de weg. Over de top dacht Hennie dat ze te hard reed en trapte (misschien wat te fors) op de rem. Dat vond onze auto niet leuk. Hij kwam in een slip, gleed naar de rechterkant van de weg, maar gelukkig kon Hennie toch bijsturen zodat de auto nog net voor de linkerberm tot stilstand kwam. Het is misschien toch wel even wennen om met zo'n 3-tonner diesel met 80 km/h over gravelwegen te rijden. In het vertrouwen dat Hennie niet gauw weer een slippertje zal maken heeft Mart het grootste deel van de tocht verder liggen slapen. Onderweg hebben we ook nog zebra's en struisvogels gezien, maar we reden te snel om er goed naar te kunnen kijken.omstreeks 18.00 uur waren we bij Lagoon Chalets, waar we onze eerste nacht bovenop de auto doorbrachten. En we sliepen lekker!