De kilometers vreters
15 maart 2017 - Sesriem, Namibië
Vandaag vroeg uit de veren want we hebben de nodige kilometers voor de boeg om op onze volgende bestemming te komen n.l Lake Oanob na een ijzelijke brul komt onze bosjesman uit het struikgewas voor zijn gebakken eitje met spek en omdat we vandaag vertrekken en hij goed op onze eigendommen heeft gepast geven we hem een fooitje waar hij heel blij mee is. Mart betaald de rekening bij de receptie en bij navraag aldaar horen we dat het vandaag zondag is, al....zondag.stja de tijd vliegd nu eenmaal bij zulk een lange en spannende vakanties.Snel op pad want we moeten heel wat kilometers maken voor we bij onze nieuwe slaapplaats aan een meer te midden in de woestijn zijn.Maar we hebben dames in de auto's dus wordt er een stop gemaakt in Windhoek bij een kasteel op een berg, waar we onthaald worden door een macht personeel en er stond een bordje dat je absoluut niet met je eigen bagage mocht slepen maar het werd alleen koffie met appelstrudel. Heerlijk! Ook staan er oesters op de menukaart ...... bij het afrekenen en google geraadpleegd te hebben komen we er achter dat we in het duurste hotel/ restaurant van Namibië vertoefd hebben.
Als compensatie rijden we naar de Spar om daar voor de komende dagen inkopen te doen in ons paradijsje aan een meer waar ze een onderwaterbar hebben, maar morgen hier meer over.
Lake Oanob Resort.
Na een gravelweg komen we bij de poort van Lake Oanob Resort. We mogen door rijden en onze verbazing is mega groot als er een heel groot mooi meer voor ons opduikt. We worden er stil van. Zoiets moois verwacht je niet in de middle of nowhere. Bij de receptie krijgen we te horen dat we een plek mogen uit zoeken. We gaan op pad. We komen langs prachtige camp plaatsen, direkt aan het meer, met een groot strooien dak, erbij een keukenblok en open haard vuur waar we ons vlees kunnen braden. We kokkerellen en eten op ons netjes gedekte tafel bij kaarslicht. Lekker wijntje erbij natuurlijk.
We besluiten er nog een dagje aan te plakken om uit te rusten en te lummelen. We genieten van de prachtige zonsondergang en van de zonsopgang, zo prachtig aan het meer. Het meer was dit jaar voor 91% vol voor het eerst in 10 jaar. Helaas was de onderwaterbar gesloten dus hebben we boven op het terras wat gedronken.
We maken plannen voor de volgende dag. We willen naar Naukluft, waar we misschien in een waterkloof bij een waterval kunnen zwemmen. We gaan het zien. Tot morgrn.
Van de ene verbazing in de andere verbazing.
Onderweg naar Naukluft rijden we kilometers slingerend door een bergen gebied. Mooie groene kleuren trekken aan ons voorbij. Waarschijnelijk loopt er een stroompje water langs de bergen dat de vele groene velden laat zien. Na enkele kilometers komen we bij een hek, Naukluft Park. We kunnen het zelf openen en sluiten. Weer op een onverharde weg rijden we op een smal weggetje tussen de bergen door. Niets of niemand komen we tegen. Na 10 km duikt er ineens een kantoortje op wat een receptie en bar / restaurant blijkt te zijn en tevens de ingang van een camping. We schrijven ons in en mogen wederom zelf een plek kiezen. Het zijn prachtige plaatsen, schaduwrijk en met stromend water. De man bij de receptie vertelde dat er verschillende trails te bewandelen waren en legt uit dat we de gele voetstappen moeten volgen. We starten meteen met een traill en hebben ons zwemgoed bij ons. We hopen snel een pool tegen te komen. Volgens de man zou de eerste op zo'n 3 km moeten liggen. We klimmen en klauteren naar boven en dan weer naar beneden en zien het waterstroompje naast ons liggen. En jawel, daar is de eerste waterpool met klein watervalletje. Het nodigt uit om er in te duiken, het is behoorlijk warm. En jawel, José ligt er als eerste in, met schoenen aan want de rotsen in het water zijn super glad. Wim, Mart en Hennie volgen daarna.
We genieten ervan, het is een welkome afkoeling. We maken foto's en hebben veel plezier. Wim glijdt een keer uit op de rotsen en gaat koppie onder.
Als compensatie rijden we naar de Spar om daar voor de komende dagen inkopen te doen in ons paradijsje aan een meer waar ze een onderwaterbar hebben, maar morgen hier meer over.
Lake Oanob Resort.
Na een gravelweg komen we bij de poort van Lake Oanob Resort. We mogen door rijden en onze verbazing is mega groot als er een heel groot mooi meer voor ons opduikt. We worden er stil van. Zoiets moois verwacht je niet in de middle of nowhere. Bij de receptie krijgen we te horen dat we een plek mogen uit zoeken. We gaan op pad. We komen langs prachtige camp plaatsen, direkt aan het meer, met een groot strooien dak, erbij een keukenblok en open haard vuur waar we ons vlees kunnen braden. We kokkerellen en eten op ons netjes gedekte tafel bij kaarslicht. Lekker wijntje erbij natuurlijk.
We besluiten er nog een dagje aan te plakken om uit te rusten en te lummelen. We genieten van de prachtige zonsondergang en van de zonsopgang, zo prachtig aan het meer. Het meer was dit jaar voor 91% vol voor het eerst in 10 jaar. Helaas was de onderwaterbar gesloten dus hebben we boven op het terras wat gedronken.
We maken plannen voor de volgende dag. We willen naar Naukluft, waar we misschien in een waterkloof bij een waterval kunnen zwemmen. We gaan het zien. Tot morgrn.
Van de ene verbazing in de andere verbazing.
Onderweg naar Naukluft rijden we kilometers slingerend door een bergen gebied. Mooie groene kleuren trekken aan ons voorbij. Waarschijnelijk loopt er een stroompje water langs de bergen dat de vele groene velden laat zien. Na enkele kilometers komen we bij een hek, Naukluft Park. We kunnen het zelf openen en sluiten. Weer op een onverharde weg rijden we op een smal weggetje tussen de bergen door. Niets of niemand komen we tegen. Na 10 km duikt er ineens een kantoortje op wat een receptie en bar / restaurant blijkt te zijn en tevens de ingang van een camping. We schrijven ons in en mogen wederom zelf een plek kiezen. Het zijn prachtige plaatsen, schaduwrijk en met stromend water. De man bij de receptie vertelde dat er verschillende trails te bewandelen waren en legt uit dat we de gele voetstappen moeten volgen. We starten meteen met een traill en hebben ons zwemgoed bij ons. We hopen snel een pool tegen te komen. Volgens de man zou de eerste op zo'n 3 km moeten liggen. We klimmen en klauteren naar boven en dan weer naar beneden en zien het waterstroompje naast ons liggen. En jawel, daar is de eerste waterpool met klein watervalletje. Het nodigt uit om er in te duiken, het is behoorlijk warm. En jawel, José ligt er als eerste in, met schoenen aan want de rotsen in het water zijn super glad. Wim, Mart en Hennie volgen daarna.
We genieten ervan, het is een welkome afkoeling. We maken foto's en hebben veel plezier. Wim glijdt een keer uit op de rotsen en gaat koppie onder.
