Dit is weer zo' n dag.......

Een reisdag die gaat via Vrede / Spaarwater /Grootberg en Humor naar camp Hoada, een camp dat gerund wordt door de plaatselijke bevolking.
Eerst stoppen we bij de Verbrande Berg en laten ons rondleiden door een corpulente jonge dame langs de Organ pipes, zij verteld ons in het kort hoe dit verschijnsel is ontstaansgeschiedenis van en de enigse plaats is waar dit voorkomt in Namibië, dat twintig maal groter is dan Nederland.
Wij vervolgen onze weg door een landschap met vergezichten waar we stil van worden, heb al heel veel gezien maar deze rit blijft ons heel lang bij en zullen proberen bij thuiskomst hier wat meer over te vertellen.
Voor Palmwag slaan we af naar de Grootbergpass de C40 een brede grijze weg van kiezelstenen maar adembeneemd mooi en waar we onze eerste ontmoeting hebben met een familie giraffes die netjes blijven wachten tot we genoeg foto' s hebben geschoten.
Op de camping krijgen we een warme ontvangst, want er waren al drie dagen geen gasten meer gewees., Na een rondleiding langs de buiten wc en de openluchtdouche een biertje gedronken op een 20 meter hoog terras met een uitzicht waar we kippenvel van krijgen, zelfs een zwembad tussen de rotsen ontbreekt niet.
We worden naar onze campsite gebracht door een alleraardigste jongenman die het vuur voor onze douche aansteekt , we belonen hem met een echt lederen bal van de firma Adidas, hij vertelt ons dat hij een dochter heeft van 8 jaar die naar school gaat. Hij is aan het sparen voor schriften, pennen en tekenspullen. Hennie en José duiken in de auto in voor schriften en balpennen. Even later komt hij terug met foto's van de halve familie en het rapport van zijn dochtertje. Zag er prachtig uit. Deze vorm van iets weggeven bevalt ons beter dan die massa kinderen in Sorris Sorris.
De rest van het verhaal horen jullie in Nederland want wij moeten nu door naar Oppi-Koppi.